هفت عادت(3)
عامل بودن به این معتاست که باور کنیم که خود ما نقطه اقتدار و قدرت با نفوذ دنیای خود هستیم که البته بکارگیری و باور این نکته یعنی مبارزه با خود دروغین ما که در اثر باورهای غلط بوجود آمده است و هیچ شجاعتی بیش از این نیست که انسان با خود دروغین خود مبارزه کند. اگر شخصی نتواند صادقانه بگوید :(( انچه امروز هستم به دلیل انتخابهای دیروز من است .)) این را نیز نمی تواند بگوید که :(( و اکنون دیگر گونه انتخاب می کنم.))
هیچ چیز الهام بخش تر از این نیست که بدانیم به رغم هر آنچه برایمان رخ می دهد، می توانیم پاسخ به واکنش خویش را انتخاب کنیم . زیرا میان محرک و پاسخ اندک فاصله یا زمانی وجود دارد . وانگهی با انتخاب پاسخ یا واکنش خود می توانید بر رویدادها تاثیر بگذارید زیرا آنچه در سرتان می گذرد جهانتان را می آفریند.
.........................................................................................
یکی از بهترین راهها برای تشخیص میزان ((عامل بودن)) خود ، این است که ببینیم وقت و انرژی خود را صرف چه چیزهایی می کنیم . همه ما نگارنیهایی _ درباه سلامت ،فرزندان ،مشکلات شغلی ،جنگ اتمی و ... _ داریم . می توانیم حلقه نگرانی خود را از حلقه چیزهایی که درباره آنها نگرانی بخصوص نداریم جدا کنیم .
با نگریستن به امور درون حلقه نگرانی خود در می یابیم که چه چیزهایی بیرون از اختیارمان قرار دارند ، و در مورد کدام چیزها می توانیم کاری انجام بدهیم . امور دسته اخیر را در حلقه کوچکتر که در حلقه نفوذ است ، قرار می دهیم . با توجه به این که وقت و انرژی خود را بیشتر صرف کدام امور می کنیم ، می توانیم به میزان ((عامل بودن )) خود پی ببریم .
افراد عامل ، همه تلاشهای خود را بر حلقه نفوذ خود متمرکز می کنند . یعنی فقط به مسایلی می پردازند که می توانند درباره اش کاری بکنند. طبیعت انرژی آنها مثبت است و موجب گسترش و وسعت و افزایش حلقه نفوذشان می شود.
حال آن که افراد واکنشی ، تلاشهای خود را بر ((حلفه نگرانی )) خویش متمرکز می کنند. بر نقاط ضعف سایر مردم ، مشکلات محیط ، و اوضاع و شرایطی که بیرون از اختیار آنهاست . انرژی منفی حاصل از این نوع تمرکز ، همراه با غفلت از آنچه می توانند به انجام برسانند ، سبب کوچکتر شدن حلقه نفوذشان می شود .
..........................................................................................
دکتر ویکتور فرانکل می گوید:((انسانها می توانند هر چیز ارزشمندی را از دست بدهند ، مگر بنیادی ترین آزادی بشری را :آزادی انتخاب _ یعنی طرز برخورد یا شیوه واکنش به سرنوشت یا هر رویداد_ و آزادی برگزیدن راه خویش را.))
هیچ چیز الهام بخش تر از این نیست که بدانیم به رغم هر آنچه برایمان رخ می دهد، می توانیم پاسخ به واکنش خویش را انتخاب کنیم . زیرا میان محرک و پاسخ اندک فاصله یا زمانی وجود دارد . وانگهی با انتخاب پاسخ یا واکنش خود می توانید بر رویدادها تاثیر بگذارید زیرا آنچه در سرتان می گذرد جهانتان را می آفریند.
.........................................................................................
یکی از بهترین راهها برای تشخیص میزان ((عامل بودن)) خود ، این است که ببینیم وقت و انرژی خود را صرف چه چیزهایی می کنیم . همه ما نگارنیهایی _ درباه سلامت ،فرزندان ،مشکلات شغلی ،جنگ اتمی و ... _ داریم . می توانیم حلقه نگرانی خود را از حلقه چیزهایی که درباره آنها نگرانی بخصوص نداریم جدا کنیم .
با نگریستن به امور درون حلقه نگرانی خود در می یابیم که چه چیزهایی بیرون از اختیارمان قرار دارند ، و در مورد کدام چیزها می توانیم کاری انجام بدهیم . امور دسته اخیر را در حلقه کوچکتر که در حلقه نفوذ است ، قرار می دهیم . با توجه به این که وقت و انرژی خود را بیشتر صرف کدام امور می کنیم ، می توانیم به میزان ((عامل بودن )) خود پی ببریم .
افراد عامل ، همه تلاشهای خود را بر حلقه نفوذ خود متمرکز می کنند . یعنی فقط به مسایلی می پردازند که می توانند درباره اش کاری بکنند. طبیعت انرژی آنها مثبت است و موجب گسترش و وسعت و افزایش حلقه نفوذشان می شود.
حال آن که افراد واکنشی ، تلاشهای خود را بر ((حلفه نگرانی )) خویش متمرکز می کنند. بر نقاط ضعف سایر مردم ، مشکلات محیط ، و اوضاع و شرایطی که بیرون از اختیار آنهاست . انرژی منفی حاصل از این نوع تمرکز ، همراه با غفلت از آنچه می توانند به انجام برسانند ، سبب کوچکتر شدن حلقه نفوذشان می شود .
..........................................................................................
دکتر ویکتور فرانکل می گوید:((انسانها می توانند هر چیز ارزشمندی را از دست بدهند ، مگر بنیادی ترین آزادی بشری را :آزادی انتخاب _ یعنی طرز برخورد یا شیوه واکنش به سرنوشت یا هر رویداد_ و آزادی برگزیدن راه خویش را.))