زرمهر

 

باز این چه شورش است که در خلق عالم است             باز این چه نوحه و غزا و ماتم است

 

فرازهایی از زیارت اربعین

 

از امام صادق علیه‏السلام روایت شده که فرموده‏اند: «در روز اربعین هنگامی که روز بلند شد زیارت می‏کنی و می‏گویی: سلام بر ولی خدا و حبیب او،

 سلام بر خلیل خدا و بنده نجیب او،

سلام بر بنده برگزیده خدا و فرزند برگزیده او،

 سلام بر حسین مظلوم شهید،

سلام بر آقایی که در میان امواج بلا گرفتار آمد و کشته اشک روان است.

 آن‏گاه امام صادق علیه‏السلام فرمودند:

 علیه آن حضرت هم دست شدند کسانی که دنیا فریبشان داده بود و بهره خود را در ازای بهایی ناچیز فروختند

 و آخرت خویش را به قیمت ناچیز حراج کردند.

در چاه هوا و هوس فرو رفتند و تو و پیامبرت را به خشم آورده و مطیع بندگان شقی گردیدند؛

امام حسین علیه‏السلام در مقابل آنان تن به ذلت نداد

 و با آنان با شکیبایی به جهاد پرداخت

 تا آن گاه که خونش را ریختند و اهل بیتش را به اسارت بردند

 

 

 

اولین زائر

از عطیه روایت شده که در روز اربعین، با جابر بن عبداللّه‏ انصاری به زیارت قبر امام حسین علیه‏السلام رفتیم. وقتی به کربلا رسیدیم، جابر غسل کرده و بر سر قبر حضرت رفت و گفت: «دست مرا بر قبر گذار.» چون دستش به قبر رسید بی‏هوش شد و وقتی به هوش آمد سه بار گفت: یا حسین، سپس گفت: «آیا دوست، جواب دوست را نمی‏دهد؟ چگونه جواب می‏دهی در حالی که سرت را از بدن جدا کرده‏اند.» و گفت: «سوگند به خدا که ما نیز در آن جا حضور داشتیم.» من گفتم: چگونه؟ در حالی که شمشیری نزدیم، و این گروه مابین سرو بدن‏شان جدایی افتاده و اولادشان اسیر شده و [ما...]، جابر گفت: «از رسول خدا شنیدم که هر که گروهی را دوست دارد، با آنان محشور می‏شود و هر که عمل مردمی را دوست داشته باشد، در عمل ایشان شریک شود. همانا دوست ایشان به بهشت بازگشت نماید و دشمن ایشان به دوزخ بازگردد.